اعتیاد مزمن

معتاد مزمن کیست ؟

معتادان مزمن هرگز نمی‌تواند به حالت مصرف کنندهٔ تفننی یا شدید باز گردد.

معتادان از مصرف مواد مخدر به شدت احساس لذت و آرامش می‌کنند.

مغز به مصرف مواد عادت کرده و برای اینکه بطور عادی فعالیت کند به مواد مخدر وابسته می‌شود.

ساختار و سیستم ارتباط مغز حالت غیرعادی پیدا می‌کند.

از دست دادن سلامت عقل و رفتارهای عصبی و خشن.

با وجود عواقب ناگوار، قادر به ترک کردن مواد مخدر نیست - این حالت آلرژی نامیده می‌شود.

مغز بیش از پیش به مواد مخدر نیاز پیدا می‌کند - چنین حالتی را پدیده ویار می‌نامند.

برای اینکه احساس لذت قبلی را به دست آورد باید همواره مقدار بیشتری مواد مخدر مصرف کند - مقاومت بدن افزایش پیدا می‌کند.

نادیده گرفتن و بی توجهی به خود و دیگران.

ازدست دادن ارتباط بادوستان، خانواده وجامعه.

ناتوانی در انجام کار و فعالیتهای عادی.

دچار مشکلات قانونی شدن.

بیماری اعتیاد شکل گرفته وحالت پیشرفته پیدا کرده است.

برای فعالیت عادی روزمره به مواد مخدر نیاز دارد.

مواد مخدر در مقایسه با دیگر مسائل در اولویت قرار می‌گیرد.

بی علاقه شدن به زندگی و افتادن به فکر خودکشی.

خماری کشیدن در زمانی که مواد مورد نیاز بدن کمتر از حد معمول به آن داده شده و یا کاملاً قطع شود.

تلاش پی در پی اما بیهوده برای ترک اعتیاد.

بی سر و سامانی و غیرقابل اداره شدن زندگی.

ناامیدی و ناتوانی کامل

انکار اعتیاد

چرا معتاد انکار میکند

1-چون ممکن است احساس کند مایه ابروریزی است که دیگران اورا معتاد بدانند.

2-ممکن است تصور کند اعتیاد نشان دهنده ضعف شخصیت وفساد اخلاقی است.

3-یا این فکر که دیگر نتواند مواد مصرف کندبرایش وحشتناک باشد.

4-ممکن است نتواند مفهوم ناتوان بودن وکنترل نداشتن را بپذیرد.

ویا ترکیبی از دلایل بالا و یا دلایل دیگر  ؛بهر حال برای معتاد پذیرش ابتلا به بیماری اعتیاد چنان تکان دهنده است که پذیرفتن حقیقت سرطان برای بیمار سرطانی 

معتادان وقتی میگویند وابسته به مواد نیستند دروغ نمی گویند انها واقعا از وابسته بودنشان بی خبرند.

با ما همراه باشید

دلیریوم (قسمت2)

دلیریوم 

 

دلیریوم جزء علل شایع اختلالات روانی است و در دو گروه سنی بیشتر دیده می شود :

۱-کودکان : بعلت ناکامل بودن دستگاه عصبی

۲- افراد بالای شصت سال : بعلت کهولت سن

دلیریوم عارضه عصبی است که با اختلال کامل در فعالیتهای مغزی مشخص شده و فرد آگاهی و توجه به محیط اطراف را از دست می دهد. با کنفوزیون کوتاه‌مدت و تغییراتی در شناخت مشخص می‌شود.

به‌دلیل بیماری طبی عمومی (مثل عفونت)، مصرف مواد (مانند کوکائین، مواد شبه‌افیونی، فن‌سیکلیدین)، یا علل متعدد (مانند ضربه به سر و بیماری کلیوی) به‌وجود می‌آید، دلیریوم NOS ممکن است دلایل دیگری (مانند محرومیت از خواب) داشته باشد.

این اختلال 4 علت عمده دارد:

1- علل جسمی، مانند عفونت‌ها

2- سوء‌مصرف مواد، مانند ترکیبات افیونی و کوکائین

3- صدمات مغزی

4- علل متفرقه، مانند محرومیت از خواب به مدت طولانی، بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی مانند صرع، بیماری‌های قلبی‌عروقی مانند نارسایی قلب. همچنین اغلب داروها خصوصا زمانی که بیش از حد مصرف شوند، می‌توانند موجب بروز این اختلال شوند.

 

این اختلال در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟

0/4 درصد افراد 18 سال به بالا، به این اختلال مبتلا می‌شوند که در افراد 55 سال به بالا این میزان به 1/1 درصد افزایش می‌یابد. همچنین 10 تا30 درصد افرادی که به هر دلیل در بیمارستان بستری می‌شوند، شانس ابتلا به دلیریوم را دارند.

تقریبا 30 درصد بیماران جراحی شده در آی.سی.یو (ICU) و بیماران قلبی بستری در سی.سی.یو (CCU)، حدود 40 تا 50 درصد افرادی که پس از جراحی شکستگی مفصل ران در بخش ریکاوری به سر می‌برند، دلیریوم را تجربه می‌کنند.

اختلالات روحی روانی مرتبط با سوء مصرف مواد محرک و روانگردان

 اختلال دوقطبی(قسمت سوم)

سایر علائم و نشانه های اختلال دوقطبی

ایجاد تغییرات فصلی در خلق وخوی: برخی از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی با تغییر فصل حالاتشان نیز تغییر می کند. بسیاری از این افراد در بهار یا تابستان دچار مانیا و یا هایپو مانیا می شوند و در فصول پائیز و زمستان این حالات و خلق و خوی به افسردگی تبدیل می شود و در برخی دیگر از افراد، این چرخه معکوس است.

چرخه سریع اختلال دو قطبی:  برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی از تغییرات خلقی بسیار سریعی برخوردارند . این افراد دارای چهار نوع نوسانات خلقی و یا بیشتر در طول یک سال هستند و تغییرات خلقی در آنها بسیار سریع رخ می دهد، گاهی اوقات این نوسانات در چند ساعت اتفاق می افتد.

روان پریشی (سایکوز): حملات شدید مانیا یا افسردگی در بیماران ممکن است منجر به سایکوز گردد، علائم روان پریشی (سایکوز ) شامل باورهای غلط و بسیار قوی (هذیان) و شنیدن یا دیدن چیزهایی که وجود ندارد ( توهم) می باشد.

 

افکار خودکشی

افکار و رفتار خودکشی در میان افراد مبتلا به اختلالات دوقطبی بسیار رایج است. در صورت مواجه شدن با چنین افرادی و چنین موقعیتی می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

تماس با اعضای خانواده یا دوستان

کمک گرفتن  از پزشک مربوطه و مشاور روان درمانی

تماس با یک مرکز خدمات بهداشت سلامت خانواده و کمک گرفتن از متخصص و یا کارشناس مربوطه

علل بروز اختلالات دوقطبی

علل دقیق اختلال دو قطبی ناشناخته است، اما عوامل متعددی در ایجاد و شکل گیری این بیماری نقش دارند که عبارتند از:

تفاوت های بیولوژیکی :  محققان بر این باورند که تغییرات فیزیکی بارزی در مغز افراد مبتلا به اختلالات دو قطبی دیده شده است. تاثیر و اهمیت این تغییرات در بروز این امر هنوز نامشخص است، اما در نهایت می تواند در کشف علت دقیق این بیماری کمک کند.

انتقال دهنده های عصبی: عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز یا همان انتقال دهنده های عصبی نقش قابل توجهی در اختلال دو قطبی و دیگر تغییرات خلق و خوی داراست .

هورمون ها : تغییرات هورمونی نیز ممکن است در ایجاد و یا تحریک این بیماری دخیل باشد.

وراثت : اختلال دوقطبی در بستگان خونی (مانند خواهر و برادر و یا پدر و مادر) شایع تر است. محققان در حال تلاش برای یافتن ژن موثر در بروز این بیماری هستند.

عوامل محیطی :  اعتیاد, استرس، تجاوز و یا تجربیات تلخ و آسیب زا در زندگی فرد ممکن است نقش مهمی در اختلال دو قطبی را بازی کند.

مصرف مواد روانگردان ومحرک (خصوصا شیشه) با تاثیر گذاری چند وجهی بر روی پارامترهای فوق موجب بروز و تسریع چشمگیر روند این اختلال می شود.

ادامه مطلب را دراطلاع رسانی اعتیاد( همین وبلاگ ) مطالعه فرمائید.

آنچه لازم است بعنوان درمانگر در مورد هذیان بدانیم.

 یکی از تاثیرات روانگردانها خصوصا شیشه برروی افراد  مصرف کننده  روان پریشی و هذیان است که نحوه برخورد با بیمار در چنین مواردی درموفقیت روند درمان بسیار حائز اهمیت است . بدیهی است برخورد نامناسب با بیمار موجب تشدید بیماری و مقاومت نسبت به درمان می گردد.

هذیان(Delution)

هذیان از نشانه‌های جنون (روان‌پریشی) بوده به معنی اعتقاد غلط در مورد یک حقیقت خارجی است که با وجود دلایل موجه و شواهد آشکار علیه آن بر آن اصرار می‌شود و این عقیده بر خلاف علاقهٔ رایج سایر اعضای فرهنگ شخص است. شایعترین انواع هذیان شامل هذیان‌های گزند و آسیب ،مذهبی، بزرگ منشی، انتساب، و حسادت است.

راههای کنترل هذیان :

 * درموردجزئیات هذیان بحث وسوال مفصل نکنید.

 * برای خارج کردن بیمار از هذیان نه بااو بحث کنید ونه سعی کنیداورا متقاعد کنید.زیرانتیجه     نخواهدداشت.

 چنانچه او آرام است ،بی طرفانه ،محترمانه وآرام به اوگوش دهید،سپس یک یا کلیه موارد زیررا انجام دهید:  

 * به نظرات و پیشنهادات غیرهذیانی فردپاسخ دهید .

 *موضوع صحبت را از محتوای هذیان منحرف کنید.

 *واضح وروشن ولی بدون داوری تمایل خودرادرتفسیروضعیت ابرازکنید.

  چنانچه خویشاوندبیمار اصرارداردکه درموردموضوع هذیان شما نظری بدهیدشمامی توانید:

* اورا به عنوان یک فردبپزیرید و همان طور که برای نظر خود احترام قائلیدبرای نظراوهم  احترام قائل شویدوتوضیح دهیدکه بین نظرشماودیدگاه او تفاوت وجود دارد.

  درصورتیکه هذیان توام باعواطف شدیداست شمامیتوانید:

 * بدون اشاره به هذیان ،به احساس مزاحم/ناراحت کننده(مانند:ترس،خشم،اضطراب،غم)همراه باهذیان راپاسخ دهید.کمکش کنید،باآن احساسات وعواطف مزاحم/ناراحت کننده کنارآید.برای مثال می توانیدبپرسید: چه میتوانم بکنم تا احساس امنیت  بیشتری کنید. 

  * اطراف بیمارآرامش برقرارکنید.

  * تعدادافرادوسروصدای اطراف بیمار راکم کنید.

  * ابراز همدلی برای شرایطی که بیمار درآن قراردارد(دررابطه بافکرغلط/هذیانی)نشان دهیدودرصورت امکان به بیمارکمک کنید(بعنوان مثال تلویزیون را خاموش کنیداگربیمارفکرمیکنددربرنامه درباره او صحبت میشود)

در صورت تمایل به کسیب اطلاعات بیشتر در مورد اعتیاد و ترک اعتیاد اینجا راکلیک نمائید.