ریتالین یا متیل فنیدیت

ریتالین-Ritalin

«متیل فنیدیت «(MPH: Methylphenidate) با نام تجاری «ریتالین» Ritalin توسط کمپانی داروسازی «نوارتین» در سال 1954 به بازار دارویی دنیا عرضه شد. در ابتدا قرار بود این دارو برای درمان افسردگی، خواب آلودگی در طول روز و سندرم خستگی مزمن استفاده شود؛ اما بتدریج با پیشرفت علم و تجربه های گوناگون مشخص شد می توان از این دارو در درمان کودکانی که دچار اختلال بیش فعالی و کم توجهی هستند (ADHD) نیز استفاده کرد. 
در ابتدا تمام ماجرا از کالج های آمریکایی و استرالیایی شروع شد. قرص «ریتالین» خواصی شبیه آمفتامین (همان قرصی که به اکستازی مشهور است) دارد. آمفتامین ها گروهی از داروها هستند که از نظر ساختمانی با ناقل های عصبی نوراپی نفرین، اپی نفرین و دوپامین مربوطند و به نام «داروهای مقلد سمپاتیک» یا «محرک سیستم عصبی مرکزی» نیز معروفند. آمفتامین ها معمولاً به شکل پودر سفیدرنگ و گاهی سفید متمایل به قهوه ای روشن یا سفید چرک مشاهده می شوند. 

چه کسانی این مواد را مصرف می کنند؟

آمفتامین (ریتالین) اغلب برای بهبود کارآیی، کاهش خواب و ایجاد سرخوشی مورد استفاده قرار می گیرند. به همین دلیل متأسفانه این ماده به عنوان تقویت کننده حافظه و تسهیل کننده یادگیری توسط دانشجویان و جوانان در موقع امتحانات و همچنین توسط رانندگان کامیون که خواهان بیداری و توجه طولانی مدت هستند مورد سوء مصرف قرار می گیرد. همچنین به علت اینکه آمفتامین باعث بی اشتهایی می شود برخی افراد از انواع آن به صورت خودسرانه در درمان چاقی استفاده می کنند. 

اسامی رایج آمفتامین:
 از جمله نام های رایج آن می توان به آیس (ICE)، اسپید (SPEED)، میتسی بوشی (Mitsibushi)، شیشه یا کر یستال (Crystal)، اکستازی (Ecstasy) و ترکیبی از آمفتامین های جایگزین به نام MDMA تحت نام Ecstasy اشاره کرد.

راه های مصرف:
ـ خوراکی: به صورت قرص و گاهی همراه نوشیدنی ها. 
ـ تدخین: به همراه سیگار.
ـ استنشاقی: از راه بینی ( انفیه)
ـ تزریق: از این طریق اعتیاد بیشتری ایجاد می گردد.

مصارف پزشکی

قرص های ریتالین در وهله اول برای درمان یکی از انواع اختلال بیماری های روانی دوران کودکی به نام "بیش فعالی همراه با نقص توجه" استفاده می شود، در مواقعی نیز توسط پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به حمله خواب « نارکولپسی» تجویز می شود. همچنین ریتالین به عنوان دارویی با اثر سریع در درمان افسردگی کاربرد دارد. 

اثرات مصرف 

از آنجا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص ها بی خطرند و آن «بدنامی» مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد. 
پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام می کنند ترک کردن داروهای محرک آمفتامینی نظیر ریتالین و اکستازی، بسیار سخت تر و پیچیده تر از کراک، هروئین و سایر مواد مخدر است.میگناirاستفاده محدود و کنترل شده ریتالین باعث عادت کردن بدن مصرف کننده به دوزهای پایین و در نتیجه ایجاد علاقه فرد به استفاده از دوزهای بالاتر و حتی مصرف داروهای سنگین تر و خطرناک تر می شود. این دارو به سرعت از راه دهان جذب شده و در عرض یک ساعت علایم آنها شروع می شود. آثار مصرف ۱ تا ۲ روز طول می کشد. 

این آثار عبارتند از: 

1. ایجاد تحمل و وابستگی شدید
2. مشکلات رفتاری مانند پرخاشگر ی و بی خوابی
3. حالت تهوع و استفراغ
4. احساس سرگیجه و سردرد 
5. تغییرات ضربان قلب و فشار خون (که معمولا به صورت افزایش است ولی در مواردی نیز به شکل کاهش دیده می شود.)
6. خارش و جوش های پوست
7. دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده
8. بروز حالت های روان پریشی (جنون) و علائم شبه اسکیزوفرنیا
9. بروز افسردگی پس از قطع مصرف 

عوارض مصرف مقادیر زیاد ریتالین:

 1. از دست دادن اشتها و سوء تغذیه و کاهش وزن
2. لرزش و پرش عضلات
3. تب، تشنج و سردرد
4. نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند
5. تکرار حرکات و اعمال بی هدف
6. بروز حالت های پارانویید(سوء ظن)، توهم و هذیان
7. ضایعات پوستی مزمن و احساس حرکت و جنبش حشرات در زیر پوست
8. خودکشی و مرگ (تاکنون در چند مورد سوء مصرف ریتالین منجر به مرگ شده است.) 

علایم مسمومیت

 خونریزی مغزی در اثر افزایش شدید فشارخون، شوک ناشی از افت شدید فشارخون، افزایش شدید درجه حرارت بدن، بی نظمی در ضربان قلب، اختلال هوش یاری، تشنج، اغماء و مرگ. 

راهکارهای ترک

1. آمفتامین ها به شدت وابستگی ایجاد می کنند. بیمارانی که علایم جنون مثل اسکیزوفرنی را نشان می دهند باید بلافاصله به روانپزشک معرفی شوند. بیمارانی که علایم افسردگی حاد را نشان می دهند به خاطر امکان خودکشی باید به شدت تحت نظارت باشند.
2. باید به مصرف کنندگان اطمینان خاطر داد که علایم ترک آمفتامین مشتمل بر خستگی، اضطراب، اختلال خواب و افسردگی حداکثر تا روز چهارم پس از ترک زیاد بوده و در عرض یک هفته فروکش خواهد کرد.
3. معمولاً داروی خاصی برای ترک لازم نمی شود.
4. در هنگام ترک باید بیماران را تشو یق کرد تا آب کافی بنوشند، روزانه سه وعده غذا مصرف کنند.
5. ورزش های آرامش بخش انجام دهند و در هوای آزاد راه بروند. همچنین آمفتامین ها در ادرار ۲ تا ۴ روز پس از مصرف قابل تشخیص است. 

L.S.D ال اس دی

ال اس دی L.S.D

L.S.D نخستین دارویی است که در گروه توهم زاها قرار گرفت. اولین بار در سال ۱۹۳۸ توسط شیمی‌ دان سوئیسی بنام دکتر‌هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال ۱۹۴۳ زمانی که بصورت اتفاقی توسط دکتر‌ هافمن مصرف شد مشخص گردید.

این ماده در دهه ۱۹۶۰ شهرت خاصی پیدا نمود و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم کاسته شد لیکن در دهه ۱۹۹۰ مجدداً در میان دبیرستانیها و دانشجویان شهرت پیدا کرد واین ماده بعنوان ابزار جنبش ضد فرهنگ در غرب مورد استفاده قرار گرفت.

استفاده درمانی L.S.D

درحال حاضر این دارو هیچگونه استفاده پزشکی ندارد. گرچه در دهه ۱۹۵۰ این دارو  توسط برخی روانپزشکان برای درمان احساسات سرکوب شده مورد استفاده قرار می‌گرفت. سازمان سیا (CIA) نیز آزمایشات خود را بر روی انسان بصورت مخفیانه جهت بازپرسی ا زمتهمان انجام داد. در سال ۱۹۶۶ استفاده از این ماده در آمریکا بدلیل پیامدهای بهداشتی و درمانی آن ممنوع اعلام شد.

مقاومت داروئی

این نکته‌حائز اهمیت است که به مرور زمان و با استفاده مکرر از این ماده ایجاد مقاومت داروئی می‌کند و لذا برای ایجاد احساس اولیه از دوزه‌های بالاتری می‌بایست استفاده شود.

مدت اثر

‌تاثیرات روانی ۶۰-۳۰ دقیقه پس از مصرف ماده شروع می‌شود و حدوداً ۱۲ ساعت باقی می‌ماند. اوج این تاثیرات حدوداً ۵ ساعت پس از مصرف ال اسی دی می‌باشد. تاثیرات روانی این ماده وابسته به وضعیت جسمی‌فرد مصرف کننده ونیز محیط فیزیکی که فرد در آن قرار دارد می‌باشد.

روشهای سوء استعمال

این ماده غالباً درفرم قرص و یا کاغذ خشک کن یافت می‌شود که غالباً همراه الکل و یا آب بلعیده می‌شود.

تأثیرات ال اس دی L.S.D

استفاده از این دارو باعث سرخوشی و افزایش قوه ادراک ( افزایش قدرت دریافت کننده‌های بینایی شنوایی و چشایی ) می‌شود. اثرات قابل توجه در اثر مصرف تقریباً ۴ میلی گرم بصورت خوراکی بوجود می‌آید و اثر سمی‌آن با مصرف ۸ میلی گرم ماده ایجاد میگردد. زمان تغییرات این ماده درعرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف شروع شده و و پیک اثر بین ۵/۱ تا دوساعت پس از خوردن ظاهر می‌شود. اثر دارو ۶ تا ۸ ساعت پس از مصرف طول می‌کشد.

مصرف مقادیر پایین ( ۴- برمو ۲،۵ دی متوکسی فنتیلامین ) بطور مستقل از توهم زایی و اختلالات روانی عمل می‌کند، بلکه بجای ایجاد چنین حالاتی علایمی‌از قبیل هیجان زدگی, سستی و رخوت ایجاد می‌کند. مقادیر زیادتر مصرف ( بین ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم)‌مانند نمونه LSD می‌تواند حالات توهم زایی ایجاد نماید. مصرف مقدار بالای ۵۰ میلی گرم مصرف اثری بی نهایت توهم زا و سرخوشی بی اساس وبی پایه بوجود می‌آورد. این دارو همانند DOMو DOB ( از دسته آمفتامین‌ها) توانایی اتصال به ‌گیرنده سروتونین را دارد.

استفاده‌های غیر مجاز ال اس دی L.S.D

این ماده عموماً از راه خوراکی استفاده می‌شود و همچنین می‌تواند از راه استنشاقی مورد استفاده قرار بگیرد. هیچ نوع استفاده درمانی برای آن اعلام نشده است.درحال حاظر این ماده همانند داروهای توهم زای دیگر مثل DOB، LSD. MDMA درحال تهیه و تزریق به بازار می‌باشد.

 

 

متادون

متادون

متادون اولین‌بار در زمان جنگ جهانی دوم در کشور آلمان ساخته شد. زمانی که عرضة تریاک در اروپا به دلیل آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد مصرف کنندگان تریاک دراروپا و خصوصاً در آلمان که تعدادشان کم نبود با مشکل جدی مواجه شدند. در میان مصرف کنندگان آلمانی ، مقامات عالیرتبه نظامی نیز از جمله هرمان‌گورینگ (جانشین هیتلر) به چشم می‌خوردند. شیمی دانان و شرکت‌های داروسازی آلمان به سفارش مسئولین کشور ماده‌مخدر مصنوعی جدیدیی تولید کردندکه به خشخاش متکی نبود. شیمی‌دانان موفق به تولید دارویی شدند که نه تنها مؤثر بود بلکه ماندگاری آن نیز در بدن بیشتر از سایر مواد مخدر بود.

مدت زمان تأثیر هروئین در بدن حدود 2 ساعت است در نتیجه مصرف کنندگان نیاز دارند که چندین‌بار در روز از این ماده استفاده کنند درحالیکه این دارو میانگین بین 24 تا 74 ساعت ، با درنظر گرفتن میزان مصرف و سوخت و ساز بدن افراد ، تداوم دارد . نام این دارو یا ماده مخدر مصنوعی متادون بود. با گذشت زمان متادون داروی منتخب پزشکانی شد که سعی در درمان بیماری اعتیاد و وابستگی به موادمخدر داشتند و دارند .

اشکال مختلف متادون

متادون ماده‌مخدر مصنوعی است که به صورت قرص ، شربت و آمپول مورد استفاده قرار می‌گیرد و نوع قرص و شربت آن با دوزهای مشخص به طور خوراکی مصرف می‌شود. این ماده می‌تواند معمولاً خماری و اشتیاق معتادان به هروئین را تا 24 ساعت کنترل کند. بیماران معمولاً از نظر فیزیکی به همان اندازه به متادون وابسته هستند که به هروئین و یا هر ماده‌مخدر دیگری وابسته بودند .

معتادان پس از هر بار استفاده از هروئین و کذشت ساعات اوج نشئگی ، مدت زمان کوتاهی حالات طبیعی داشته و پس از آن با خماری روبرو می‌شوند . این خماری و حس نیاز می‌تواند عوارضی شبیه به آنفلوآنزا با درد ، اضطراب و افسردگی.......... داشته باشد .

این دوره یا سیکل تکراری ، هر 4 تا 8 ساعت با استفاده از هروئین تکرار می‌شود. برخی از متخصصین بر این باورند که این دوره یا سیکل با استفاده از متادون قابل کنترل است. از نظر علمی احتمال چنین امری وجود دارد چرا که متادون با سرعت کمتری به سیستم بدن وارد و رها می‌شود و مدت طولا‌نی‌تری از هروئین و یا هر موادمخدر دیگری در بدن باقی می‌ماند. موادمخدر با گیرایی کوتاه مدت مانند هروئین ، هیدروکرون و مرفین باعث ایجاد و تداوم نوعی فرایند غیرطبیعی در مغز شده که باعث اختلال در احساس سلامتی و روند عملکرد طبیعی بدن می‌شوند .

استفاده از متادون در شرایط قطع مصرف مواد مخدر باعث قطع بسیاری از این روندهای تخریبی شده و بسیاری از عملکردهای بیولوژی سیستم عصبی را به حالت طبیعی در می‌آورد .

اما آنچه که باید درنظر گرفته شود این است که متادون به عنوان جایگزینی برای دیگر موادمخدر استفاده شده و به خودی خود نوعی اعتیاد است نه درمان !!

 

تأثیرات متادون

از معمول‌ترین عوارض استفاده از متادون می‌توان از خواب‌آلودگی ، منگی ، ضعف ، ناخوشی ، خشکی دهان ، اختلال دریچه پروستات و تأخیر در روند ادرار طبیعی ، یبوست و یا نوسان تنفسی نام برد .

حساسیت پوستی ، کهیر ، خارش ، سردرد ، سرگیجه ، فقدان تمرکز ، احساس مستی ، گیجی ، افسردگی ، ضعف بینایی ، رنگ پریدگی ، عرق کردن ، طپش قلب ، حالت تهوع و استفراغ از عوارض احتمالی استفاده از متادون می‌باشند.

از غیرمعمول‌ترین عوارض استفاده از متادون می‌توان از حساسیت آنافیلاکسی (نوعی مسمومیت خونی) ، اُفت فشار خون که باعث ضعف و از حال‌رفتگی می‌شود ، سردرگمی ، توهم ، عدم تعادل در راه رفتن ، رعشه ، پرش عضلات و ضعف عضلانی نام برد. استفاده از متادون خطر انسداد و از کار افتادگی کلیه‌ها را نیز همراه دارد .

علائم استفاده مفرط (overdose) یا استفاده بیش از حد متادون شامل موارد ذیل می باشد:

خواب‌آلودگی ، گیجی ، رعشه ، تشنج ، منگی که منجر به کما می‌شود ، سرمای بدن ، افت فشار خون و کندی نسبی ضربان قلب می‌باشد .

 

سم‌زدایی با متادون

سم‌زدایی با متادون معمولاً تحت نظر متخصصین صورت می‌گیرد. در طول این دوره درمان هر زمانی که شخص معتاد علائم خماری را تجربه کند به وی متادون داده می‌شود. این علائم عبارتند از عطسه ، خمیازه ، آبریزش چشم‌ها ، آبریزش بینی ، عرق شدید ، تب ، گشادی مردمک چشم‌ها ، دل‌پیچه ، حالت تهوع ، بدن درد ، رعشه و تندخویی .

پس از چندین هفته تنظیم میزان و مقدار استفاده و با وضعیت ثابت حال درمان‌جو، میزان متادون به تدریج کاهش می‌یابد. میزان کاهش متادون بستگی مستقیم به عکس‌العمل‌های جسمی شخص دارد. هدف استفاده از متادون نگهداری عوارض خماری در حد قابل تحمل ، برای درمان‌جوست .

Tramadol

                      ترامادول       

                                                     

این دارو برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شود.  خاصیت تسکین درد در ترامادول حدود 10 برابر ضعیف تر از مرفین است. علاوه بر این ترامادول باعث جلوگیری از بازجذب "نورآدرنالین" شده و این امر باعث ایجاد نوعی خاصیت، مانند داروهای ضدافسردگی و همچنین هوشیاری می‌شود و برعکس مرفین، فرد مصرف کننده را فعال‌تر می‌کند، حتی در برخی از مصرف‌کنندگان احتمال گرفتگی عضلانی نیز کاهش می یابد.

با خوردن 100 میلی گرم ترامادول سطح خونی دارو در دو ساعت به حداکثر می‌رسد. حدود 20 درصد ترامادول به پروتئین خون بسته می‌شود. 30 درصد ترامادول بصورت تغییر نیافته و 60 درصد آن بصورت متابولیتهای شکسته شده در کبد از راه ادرار دفع می‌شود.

مدت زمان تاثیر ترامادول 4 تا 6 ساعت است و موارد مصرف آن برای تسکین درد معمولا به مدت کمتر از 5 روز و به مقدار 50 تا 100 میلی گرم هر 8 ساعت تجویز می‌شود، همچنین این دارو جهت درمان سندروم پای بی‌قرار نیز تجویز می‌شود.

این دارو نخستین بار توسط شرکت آلمانی گروننتال (Grünenthal) در دهه 1970 با نام تجاری ترامال (®Tramal) ساخته شد. گروننتال در سالهای بعد حق تولید ترامادول را به شرکتهای متعددی در سراسر دنیا واگذار کرد.

ترامادول معمولاً به شکل نمک هیدروکلراید تولید شده و به دو شکل خوراکی (بیشتر کپسول و قرص) و آمپول به بازار عرضه می‌شود. مقدار جذب و تأثیر فرم تزریقی ترامادول بسیار بیشتر از فرم خوراکی است.

ترکیب ترامادول و استامینوفن نیز در بازار موجود است که البته در کشور عرضه نمی‌شود اما در خارج از ایران به صورت قرص، آمپول، کپسول و قطره موجود است. مصرف قطره خوراکی آن رایج‌تر است و برعکس اکثر داروهای اپیوئیدی شامل قوانین داروهای مخدر نمی‌شود و با نسخه عادی پزشک قابل تهیه‌ است.

مصرف ترامادول موجب وابستگی روانی و جسمی شبیه اعتیاد به تریاک می‌شود و با قطع ناگهانی دارو علائم اضطراب، تعریق، بی‌خوابی، تهوع و لرز، اسهال، درد عضلانی، سندروم پای بی‌قرار (RLS)، ترس و بیقراری، گرگرفتگی و گزگز پیش می‌آید.

ترامادول به علت خاصیت سرخوشی، نعشگی و ضدافسردگی به شدت مورد سوءمصرف قرار می‌گیرد و اکثراً در میان جوانان این مخدر به اشتباه حدس زده می‌شود و خطر اعتیاد به آن در نظر گرفته نمی‌شود.

ترامادول با نسخه پزشک قابل تهیه است و در اکثر کشورها شامل قوانین داروهای مخدر نمی‌شود با این وجود خاصیت اعتیاد آور آن کمتر از دیگر مواد اپیوئیدی نیست.

علائم جسمی ترک ترامادول احتمالاً به علت خواص ضدافسردگی این دارو (جلوگیری از بازجذب سروتونین و نورآدرنالین) شدیدتر از علائم ترک مخدرهایی مانند تریاک است، حتی بعد از قطع مصرف کوتاه مدت ترامادول علائمی مانند بی خوابی، سندروم پای بی‌قرار (RLS) و افسردگی بروز می‌کند.

مصرف بدون وقفه آن در طولانی مدت باعث ایجاد مقاومت بدنی نسبت به مواد اپیوییدی شده و دوز مصرف آن باید افزایش یابد تا اثری مشابه مقدار مصرف اولیه را ایجاد کند، مدتی بعد از قطع مصرف دارو مقاومت بدنی نسبت به ترامادول و دیگر مواد اپیوئیدی به حالت اولیه بر می‌گردد.

 

عوارض جانبی

عوارض مشابه دیگر داروهای شبه‌تریاک (تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان،یبوست، افت فشار خون، تعریق، خارش) در ترامادول هم دیده می‌شود اما احتمال بروز دپرسیون تنفسی که کشنده‌ترین عارضه این گروه داروهاست، با ترامادول خوراکی نسبت به مرفین کمتر است.

مصرف این دارو به علت افزایش سطح سروتونین، بیشتر از دیگر مواد اپیوئیدی ایجاد حالت تهوع می‌کند، همچین باعث بی خوابی می‌شود. مصرف بیشتر از 400 میلی گرم ترامادول برای افراد بدون مقاومت بدنی در مقابل مواد اپیوئیدی خطرناک است.

یکی از عوارض نادر ولی خطرناک مصرف ترامادول تشنج است. تشنج معمولا در اثر مصرف زیاد این دارو یا مصرف دارو در بیماران صرعی یا بیمارانی که دچار آسیب مغزی شده‌اند با بیمارانی که مشکلات کبدی کلیوی (دفع دارو دچار اختلال گشته و افزایش مقدار دارو در خون) دارند و یا معتادان به الکل ایجاد می‌شود. همچنین احتمال وابستگی دارویی و بروز علائم ترک مشابه دیگر ترکیبات شبه تریاک هم وجود دارد.

یکی دیگر از عوارض نادر ترامادول (چهار تا پنج ساعت پس از مصرف) افزایش فشار خون به همراه سردرد شدید است.

لطفا مراقب سلامتی خودتان باشید.

تاثیرات ترک سیگار

اثرات ترک سیگار

شش ساعت پس از ترک سیگار: عملکرد قلب تغییر می کند و با آرامش و راحتی بهتری می زند و فشار به روی قلب و فشار خون آرام آرام پایین می آید.

 

اولین روز ترک سیگار (24 ساعت پس از کشیدن آخرین سیگار) : همه نیکوتین موجود در خون  خارج می شود ، مونوکسید کرین خون کاهش قابل ملاحظه ای می یابد و اکسیژن به بافت های بدن و قلب راحت تر می رسد. نوک انگشتان گرم تر می شود و کمتر " گز گز" می کند.

 

هفته اول ترک سیگار: حس بویایی و چشایی به حد قابل ملاحظه ای بهتر می شود ، ریه (شُش) فرد سیگاری شروع به فرایند بازسازی می کند ؛ کیفیت خون فرد سیگاری بهتر می شود و سطح مواد آنتی اکسیدانی همچون ویتامین "سی "   در خون به نحو قابل ملاحظه ای افزایش می یابد.

 

ماه اول ترک سیگار : سرفه ها و "خِر خِر" ریه ها به نحو محسوسی کاهش می یابد ، قدرت انتقال مواد مغذی از خون  به بافت های بدنی ارتقا قابل ملاحظه ای می یابد و این گونه توان سیستم ایمنی بدن فرد برای مبارزه با انواع و اقسام باکتری ها افزایش می یابد. غلظت و چسبندگی خون در رگ ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد و گردش خون در دست ها و پاها با قوت و قدرت بیشتری نسبت به گذشته جریان می یابد.

 

 شش ماه اول ترک سیگار : ریه فرد سیگاری بسیار بهتر کار می کند و خلط بسیار کمتری دارد و فرد ترک کرده احساس استرس و فشار روانی کمتری می کند.

 

یک سال پس ار ترک سیگار : فرد تقریبا ریه بسیار سالم تری دارد و احساس تنگی نفس نمی کند و با راحتی بیشتری نفس می کشد.

 

1 تا 5 سال پس از ترک سیگار: ریسک حملات قلبی به ویژه در مردان به شدت کاهش یافته  و با گذشت زمان این ریسک کمتر و کمتر می شود و برای زنان سیگاری 5 سال پس از ترک سیگار ریسک ابتلا به سرطان رحم تقریبا با یک زن غیر سیگاری برابر می شود.

   

 10 سال پس از ترک سیگار : ریسک ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.

 

و در نهایت 15 سال پس از ترک سیگار ریسک ابتلا به حمله قلبی و سکته یک فرد ترک کرده تقریبا برابر با یک فرد غیر سیگاری است. فرد ترک کرده ریه های سالمی دارد و در بسیاری از شاخص های سلامتی تفاوت چندانی با یک فرد غیر سیگاری نمی کند.

____________________________________________________________________________________

برای تمامی دوستان آرزوی موفقیت در زمینه ترک اعتیاد به سیگار را دارم.

تغذیه بعد از ترک اعتیاد

دانستنیهای تغذیه ای  بعد از ترک اعتیاد

 

مواد مخدر عمل جذب و هضم مواد مغذی و دفع سموم را مختلف می‌کند و سبب بروز بیماریها و مشکلات متعددی در بدن می شود.

 

ترک اعتیاد شامل تغییر عادات و رفتارهای منفی به عادات مثبت است. تغذیه مناسب، استراحت کافی و آرامش و ورزش عوامل اصلی در موفقیت این تغییر هستند.

 

انتخاب درست و سالم مواد غذایی، برای رسیدن به شیوه سالم زندگی اهمیت دارد.

 

افراد معتاد به سبب بی توجهی به برنامه غذایی خود، دچار اختلالات گوارشی متعددی مثل، اسهال، یبوست، اشکال در هضم غذا و کاهش اشتها می‌شوند.

 

در نتیجه این افراد برای موفقیت در ترک اعتیاد نیازهای تغذیه‌ای خاصی ندارند. غذای این افراد باید حاوی مقادیر زیادی مواد مغذی باشد تا بتواند بافتها و اندام‌های از بین رفته بدنشان را ترمیم کند و عملکرد دستگاه عصبی و گوارشی را بهبود بخشد.

 

هر معتادی در آغاز ترک اعتیاد  با میل شدید به مصرف مواد مخدر درگیر بوده و با آن دست و پنجه نرم می‌کند.

 

تحقیقات نشان داده است که داشتن رژیم غذایی حاوی پروتئین، مواد غذایی با ارزش زیستی بالا و غنی از کربوهیدرات مرغوب نسبت به سایر رژیم‌ها، در ترک اعتیاد تاثیر بیشتری داشته است. غذا بر خلق و خوی فرد نیز اثر دارد. کمبود مواد مغذی مثل اسید فولیک و ویتامین‌های گروه B، هم چنین کمبود اسیدهای آمینه برای سلامت فرد خطری جدی محسوب می‌شود.

 

با توجه به اینکه مصرف شکر و قهوه تغییرات رفتاری نامطلوبی ایجاد می‌کند بهتر است در مراحل اولیه ترک اعتیاد مصرف نشود یا به مقدار خیلی کم مصرف شود.

 

مصرف مواد مخدر سبب می‌شود دو اسید آمینه مهم مثل تیروزین و تریپتوفان نتوانند به درستی عمل کنند. این دو اسید آمینه مسوول تولید نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین در بدن است.

 

این ترکیبات انتقال دهنده‌های عصبی‌اند که برای پایداری احساس، هوشیار ذهن و حفظ شادابی و طراوت لازم‌اند.

 

یتروزین، پیش ساز انتقال دهنده‌های عصبی نوراپی نفرین و دوپامین است که این انتقال دهنده‌ها، سطح هوشیاری و تیزهوشی فرد را افزایش می‌دهد. این اسید آمینه ضروری در غذاهای غنی از پروتئین مثل انواع گوشت قرمز و سفید و غذاهای دریایی وجود دارد.

 

اسید آمینه تریپتوفان برای تولید سروتونین لازم است. سروتونین اثر آرامش دهنده در فرد دارد و باعث خواب راحت و آرام می‌شود. این اسید آمینه در مواد غذایی مثل موز، شیر، تخمه‌های آفتابگردان و گوشت بوقلمون وجود دارد.

برنامه غذایی در ترک اعتیاد

 

مطالعات تغذیه‌ای نشان داده است که تغذیه فرد در مراحل ترک اعتیاد باید به صورت وعده‌های غذایی سبک، متناوب و به مقدار کم باشد تا انرژی بدن حفظ شود.

 

به طور کلی توصیه‌های تغذیه‌ای برای بهبود کیفیت ترک اعتیاد عبارتند از:

 

- خوردن 3 وعده اصلی غذا و3 میان وعده در هر روز

 

- نوشیدن دم کرده‌های گیاهی به جای قهوه برای کاهش دریافت کافئین            

 

- خوردن میوه و سبزیجات تازه

 

- خوردن غذاهای تهیه شده از غلات کامل (سبوس دار)

 

- خوردن انواع محصولات تهیه شده از غلات، لوبیا و سایر دانه‌های خوراکی به مقدار زیاد و کاهش مصرف گوشت قرمز به دلیل دیرهضم بودن آن

 

- حذف یا کاهش مصرف مواد غذایی حاوی شکر

 

- آگاهی از وجود قند پنهان در کاکائو، چاشنیها و بیشتر داروهای بدون نسخه پزشک

 

- آگاهی از وجود کافئین در بیشتر داروهای تجویز شده پزشک یا داروهای بدون نسخه

 

معمولا ترکیب مواد مغذی در برنامه غذایی ترک اعتیاد باید شامل 25 درصد پروتئین، 45 درصد کربوهیدرات و 30 درصد چربی باشد.

 

برای رسیدن به چنین ترکیبی در وعده‌های غذایی فرد، می‌توان از موادغذایی زیر استفاده کرد: صبحانه: نان ذرت، نان ساجی یا کلوچه، خوراک (گوشت و ماکارونی و اسفناج و پنیر)، املت و ماست

 

ناهار: انواع ساندویچ، انواع سالاد، انواع سوپ

 

شام: انواع سوپ و آبگوشت، برنج و انواع لوبیا، جوجه (مرغ) و سبزیجات، چیپس ذرت، لازانیا همراه با سبزیجات.

 

دسر: ماست، میوه، کلوچه‌های ذرتی، فرنی

 

با توجه به اینکه مصرف مواد مخدر باعث دفع ویتامینها و املاح نیز می‌شود، خوردن مکمل‌های مولتی ویتامین و املاح همراه با مکملهای ویتامین B برای بدن ضروری و مفید است. مکمل‌های غذایی و ویتامینی برای جذب بهتر، باید همراه با غذا خورده شوند.

____________________________________________________________________________________________

جهت اطلاع از خدمات بستری ترک اعتیاد به سایت  کمپ جمشیدیه مراجعه کنید 

گراس یا ماری جوانا

گراس یا ماری جوانا

لطفا کلیک کنید.

هروئین

در مورد  HEROINEهروئین بیشتر بدانیم.

لطفا کلیک کنید

کوکائین

کوکائینCocaine

کوکائین  اماده  ای است که از برگ گیاه کوکا که عمدتاً در آمریکای مرکزی و جنوبی میروید به دست می آید. واز جمله مواد بسیار اعتیاد آور و خطرناک است . و از آن به نامهای برف , کراک , راک  یاد می شود

 

وابستگی روانی به کوکائین ممکن است حتی پس از یک بار مصرف به وجود آید. کوکائین وابستگی جسمی هم ایجاد می کند.  کراک (crack) نوعی از کوکائین است که ناخالصیهای آن جدا گشته و به شکل بلور سفید رنگ و به شدت اعتیادآور است. امکان بروز رفتارهای خشن به دنبال مصرف آن بسیار بالاست.

شیوه مصرف کوکائین

شایعترین روش مصرف کوکائین بصورت اسنیف یا استنشاقی است. امکان تزریق زیرجلدی و داخل وریدی هم وجود دارد. به دلیل کمترشدن اثر آن به دنبال مصرف خوراکی، معمولاً از این روش استفاده نمی شود. کراک نیز به روش تدخینی مورد مصرف واقع می شود.

آثار مصرف کوکائین

آثار مصرف کوکائین بلافاصله ظاهر و ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد رفع میشود. به همین علت افراد وابسته به کوکائین ممکن است هر نیم تا یک ساعت یک بار برای مصرف مجدد از جمع یا محل کار خارج شوند.

عوارض  کوکائین به دو دسته  عوارض جسمانی و عوارض روانی تقسیم می شود .

الف) عوارض جسمانی:

افزایش فشارخون و ضربان قلب، گشاد شدن مردمک، کاهش اشتها، اختلال درخواب. به دنبال مصرف طولانی کاهش وزن، اختلالات گوارشی، خستگی، نارسایی قلبی و کاهش نیروی جنسی بروز خواهد کرد. چنانچه بیمار به طریق استنشاقی مصرف کند در دراز مدت امکان خونریزی مکرر از بینی و  سوراخ شدن تیغه های بینی وجود دارد .

ب) عوارض روانی :

سرخوشی، افزایش انرژی، احساس خوب بودن عمومی، توهمات لامسه به صورت احساس خزیدن حشرات زیر پوست، کاهش تمرکز و افزایش نیروی جنسی.

به دلیل آثار سریع تدخین و رسیدن سریع کوکائین به مغز به دنبال مصرف کراک علائم بلافاصله  ظاهرشده، اما درعرض ۱۲ دقیقه تحلیل میرود.

دانستنیهای ترک کوکائین

علائم ترک کوکائین معمولا یک روز تا یک هفته طول میکشد.

مصرف کنندگان کوکائین وابستگی روانی شدید پیدا میکنند که همراه با حس ولع شدید برای مصرف مجدد است. به دنبال ترک افسردگی، خواب آلودگی، تحریک پذیری و گرسنگی بروز خواهد کرد. قطع کردن تدریجی هیچ فایده ای ندارد و قطع کردن سریع به مراتب بهتر است.

 

چنانچه مصرف کوکائین جدی نباشد میشود بدون نیاز به دارو و جایگزینهای مربوطه ترک را انجام داد. باید به مقدار زیادی مایعات (به غیر از الکل) و سه وعده غذای روزانه در رژیم غدایی گنجانده شود. ورزشهای آرام بخش کمک کننده اند.

 

باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم افسردگی، کسالت و خستگی از عوارض طبیعی قطع کوکائین است و پس از  یک هفته قطع خواهد شد.

 

به هرحال برای بیمارانی که علائم افسردگی شدید به دنبال قطع کوکائین پیدا میکنند شروع داروهای ضد افسردگی مفید خواهد بود.

 

چنانچه جنون ناشی از مصرف کوکائین بروز کندبیمار باید به سرویس روانپزشکی ارجاع شود.

           

  

اعتیاد و عادت

اعتیاد یا عادت

«عـادت» و «اعتــیاد» دو اصطلاح و عنوانی هستند که در افکار عمومی به غلط مشابه و معادل هم در نظر گرفته می‌شوند، در صورتی که اختلاف اساسی با هم دارند.

«عادت» در اصل عبارت است از تطابق موجود زنده با محیط زیـست یا شرایـط جدید و بی‌سابقه که در انسان انواع مختلف وجود داشته و به چهار گروه اصلی به شرح زیر تقسیم شده است:

۱) «عادت روحی»

عبارت است از تطابق روحی و معنوی با مسائل و موضوعات و همه پدیده‌های جدید و بی‌سابقه‌ای که با آنها انس و عادتی از پیش وجود نداشته تا آثار معنـوی حاد آنها از بین برود ؛ از قبیل خبر خوش یا ناخوش مهمی که در ابتدا انـسان را به شدت متأثـر کرده و تحت تأثیر خود قرار می‌دهد ، مانند اثرات خبر فوت پدر یا مادر و نزدیکان مورد علاقه یا خبر موفقیت در کنکور ورودی دانشگاه و یا خبر دریافت جایـزه بزرگی در قرعه‌کشی و غیـره . به مرور زمان که خبر کهنه می‌شود ( انسان ضـمن انس گرفتن به آن عادت کرده و ) اثرات روانی آن از بین می‌رود. 

۲) «عادت عضوی»

 عبارتست از عادت دادن عضوی از اعضای بدن به کار و فعالیت منظم و مداوم غیرارادی معینی که قبلاً‌ از روی علم و آگاهی و دخالت شـعور و اراده انسان صورت می‌گرفته ولی پس از تمرین و تکرار کافی می‌تواند به طور خودبخودی و غیرارادی و ناآگاه نیز انجام گیرد ، مانند عادت دادن انگشتان به حروف ماشین تایپ یا عادت دادن دست‌ها و پاها به کارهای معینی مانند دوچرخه سواری و راننـدگی یا به هنرها و صنایع. 

۳) «عادت غریزی»

 عبارت است از عادت عضو مشخصی که به اقتضـای فطری و ناآموخته از بدو حیات در اعضای و سـلول‌ها و نسوج معینی به وجود آمده و همان خـصوصیات عادت نام برده فوق را داراست مانند کار قلب و کلیـه‌ها و ریـه‌ها و فعالیتهای درونی اعـضا و نـسوج و سلول‌های داخلی بدن که به طور غیرارادی و منظم انجام می‌گیرد . 

۴) «عـادت حیاتی»

 عبارت است از تـطابق بدن مـوجود زنده ( تطابق بیولوژیکی ) با شرایط جدید محیط زندگی، به خصوص از نظر عوامل فیزیکی وشیمیایی مانند تـطابق بدن با گرما و سرما ( عامل فیزیکی ) یا با رژیم‌های غذایی و دارویی مختلف ( عامل شیـمیایی ) یـا با آب و هواهای مختلف ( عامل فیـزیکی و شیمیایی توأم ). در استعمال دارو به مدت دراز ( و هر نوع ترکیبات شیـمیایی مختلف در حد تحمل بدن ) نوعی تطابق بیـولوژیکی به وجود می‌‌آید که در صورت قطع استفاده آن دارو یا ماده شیمیایی معین و بخصوص ( مانند استعمال طولانی داروهای مسـکن یا خواب‌آور ) ممکن است اختلالات فیزیکی و شیمیایی و بدنبال آن اختلالات فیـزیولوژیکی و بیولوژیـکی محسوس و گاهی غیرقابل تحمل در شخص به وجود آید زیرا بدن در اثر عادت به آن دارو و تطابق با شرایـط مربوط به مصرف آن به یک اعتدال مجازی موقتی رسیـده که با حذف آن ، اعتدال بدن بر هم می‌خورد و شخص موقتاً‌ تحت فشار خاصی قرار می‌گیرد زیرا بدن مستقیماً به آن دارو عادت کرده و خو گرفته است که ایـن امر در مورد مواد مخدر بسیـار سخت و از تمام انواع عادات بیـولوژیکی یاحیاتی ( تطابق بیـولوژیکی ) دردناکتر و غیرقابل تحمل‌تر است.«اعتیـــاد» عبارت است از تطابق بدن با هر دارو یا مــاده شیمــیایی خارجی غیرلازم به مدت طولانی که یــکی از انواع عادات حیاتی یا عادات بیولوژیـکی محسوب می‌شود. 

استعمال مداوم و طولانی مواد مخدر منجر به ایـجاد سخت‌تریـن انواع عادات حیـاتی در بدن می‌شود که همان «اعتیـاد به مواد مخدر» است.

تـریـاک یا تغییر «عـادت» عموماً سهل‌تر و سریع‌تر و بـدون عوارض سخت بوده و به مانند ترک اعتیاد با مـشکلات بزرگ روبرو نمی‌شود ، در حالی که «اعـتیاد» علاوه بر لطمات سنگین جانی و خـسارات مالی بسیـار و آماده کردن بـدن برای ابتلا به انـواع بیـماری‌های جسمی و روحی گوناگون ، از نظر تـرک و رهایی با مشکلات بزرگ و گاهی با زحمات و مشقات و سختـی‌ها و نامـلایمات بیشتری همراه است ولی البته نباید فراموش کنیم که «ترک اعتــیاد غیر ممکن نیست» و چون عنوان «اعتــیاد»‌ از طرفی اکثراً با «عادت» قابل اشتباه بوده و در تمام موارد نمی‌تواند مطابق با واقعیـت امر در استعمال طولانی داروهای مختلف و مواد ، صدق و تطابق نمایـد از این روست که در سال‌های اخیر از طرف محافل علمی و پزشکی تعاریف دیگری انتخاب شده که بیش از همه تعاریـف سازمان بهداشت جهانی کامل‌تر و جامع‌تر و مطمئن‌تر و نیز قابل استفاده در تمام جهات بوده و آن انتخاب عنوان «وابستگی به دارو» است.
____________________________________________________________________________________

در صورت علاقمندی به کسب اطلاعات بیشتر در مورد مواد مخدر اینجا را کلیک کنید.